Jenot (Nyctereutes procyonoides) to gatunek ssaka drapieżnego pochodzący z Dalekiego Wschodu. W Europie pojawił się w latach 30. ubiegłego wieku, gdy zwierzęta te sprowadzono z Japonii do Związku Radzieckiego ze względu na wartościowe futro. W Polsce występuje głównie na północnym wschodzie. Długość ciała: ok. 60 cm, długość ogona: ok. 15 cm, masa ciała: ok. 7 kg.

Jenoty żyją w lasach i mniejszych zadrzewieniach, z reguły z dostępem do wody. Czasem zapuszczają się do sadów i ogrodów w poszukiwaniu pożywienia. Nie szczekają, jak psy i lisy, lecz wydają z siebie war

Jest to ssak wszystkożerny. Żywi się głównie małymi zwierzętami, jak gryzonie, jeże, krety, owady, płazy, gady, ryby i mięczaki. Nie gardzi padliną, jajami ptaków, owocami, bulwami i nasionami.

Samica jenota rodzi 5-7 młodych w kwietniu lub maju, choć czasem miot może liczyć nawet kilkanaście sztuk. Są karmione mlekiem przez około 8 tygodni, a usamodzielniają się z początkiem jesieni.

Naturalnymi wrogami jenotów są lisy, które polują na młode, a czasem atakują również dorosłe osobniki. Poza tym, jenoty są podatne na choroby pasożytnicze.

Na jenoty można polować przez cały rok.