Gęś zbożowa (Anser fabalis), znana też jako posiewnica, jest podobna do nieco większej i jaśniejszej gęgawy. Oba gatunki czasem podróżują w mieszanych stadach. Długość ciała: ok. 80 cm, rozpiętość skrzydeł: ok. 160 cm, masa ciała: ok. 3 kg. Nie gniazduje w Polsce.

Nazwa gęsi wywodzi się od jej zwyczaju żerowania na polach uprawnych podczas przelotów. Stado gęsi może zupełnie zniszczyć zasiewy na wiosnę. Przeloty gęsi zbożowych są jednym z pierwszych oznak wiosny - odbywają się od końca stycznia do początku marca. Podczas lotu gęsi porozumiewają się głośnymi dźwiękami.

Gęś zbożowa, poza roślinami uprawnymi, żywi się trawą i roślinnością wodną. W przeciwieństwie do kaczek, nie zjada pokarmu zwierzęcego.

Pisklęta wykluwają się z jaj na wiosnę. W lęgu z reguły jest od 3 do 8 jaj. Gąsiętami opiekują się oboje rodzice. Po dwóch miesiącach młode gęsi są zdolne do lotu.

Gęsi podczas przelotów gromadzą się w stada liczące nawet kilka tysięcy ptaków. Bardzo trudno jest je podejść, ponieważ nawet podczas żerowania w stadzie znajduje się kilku strażników, którzy obserwują otoczenie.

Na gęsi zbożowe, jak inne gatunki dzikich gęsi, można polować w okresie od 1 września do 21 grudnia.