Borsuk (Meles meles) to ssak drapieżny o charakterystycznym umaszczeniu. Borsuk ma ok. 30 cm wysokości i ok. 90 cm długości. Waży kilkanaście kilogramów: przybiera na wadze przed snem zimowym, natomiast wiosną może być nawet o 7 kg lżejszy.

Borsuki żyją w lasach mieszanych i liściastych z bogatym podszytem, często w pobliżu wody. Prowadzą życie nocne, dnie natomiast spędzają w norach.

Borsuki są wszystkożerne. Jedzą głównie dżdżownice, nie gardzą też dużymi owadami, małymi ssakami, zbożem i owocami. Czasem jedzą ślimaki, grzyby, jaszczurki, węże i trawę.

Nora borsuka różni się od nory lisiej. Przy wejściu jest bardzo czysto: nie ma resztek jedzenia, a odchody znajdują się w dołkach zwanych latrynami. Borsuki z reguły żyją w niewielkich stadach. Często w pobliżu nory znajduje się drzewo używane jako drapaczka. Czasami borsuki pozwalają, by w ich norach mieszkały króliki albo lisy.

Borsuk zapada w sen zimowy, lecz budzi się podczas cieplejszych dni i wychodzi w poszukiwaniu pożywienia. W norach znajdują się gniazda, zbudowane z trawy, siana, liści i mchu. Gniazda są wymieniane na początku roku, tuż przed narodzinami młodych. Samica borsuka rodzi od 1 do 5 młodych pod koniec zimy lub na początku wiosny. Młode borsuki do ukończenia ósmego tygodnia życia mieszkają w norach.

Na borsuki można polować w okresie od 1 września do 30 listopada.